Γιατί ψηφίζω Οικολόγους Πράσινους

Γιατί ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ .

Γιατί οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ πρέπει να μπουν στη Βουλή

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί με έχει κουράσει ο δικομματισμός της Μεταπολίτευσης που δε λύνει κανένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, ούτε καν εκείνο των σκουπιδιών.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί θέλω να σώσω την πνευματική μου ισορροπία και ακεραιότητα και γιατί έχω βαρεθεί την κενολογία και το μπλα μπλα των δύο μεγάλων κομμάτων. Το καθένα από τα δύο έχει συνταγές για όλα τα προβλήματα της χώρας,όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση, τις οποίες ξεχνά όταν έρχεται στην κυβέρνηση. Δεν ενδιαφέρονται τόσο για την επίλυση πραγματικών προβλημάτων όσο για να κερδίζουν ‘πόντους’ με ακατάσχετη δημοκοπία σε βάρους του αντιπάλου τους. Και τα δυο τους δεν υπήρξαν μόνο λάθος κυβερνήσεις αλλά και λάθος αντιπολιτεύσεις.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί πιστεύω ότι ο αγώνας για το περιβάλλον είναι αγώνας για τη δημοκρατία , όπως έχει πει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ Παπούλιας και, θα προσέθετα, εκδήλωση φωτισμένου νέου πατριωτισμού.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ όχι γιατί δεν υπάρχουν ευαισθησίες για το περιβάλλον και στους άλλους πολιτικούς χώρους αλλά γιατί οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ είναι ο θεματοφύλακας και η κιβωτός της συνείδησης του τί δέον γενέσθαι πάνω στο θέμα αυτό και μπορεί, με την παρουσία τους στη Βουλή, να αποτελέσουν τον καταλύτη για την υιοθέτηση και εφαρμογή, επί τέλους, των αναγκαίων μέτρων και πολιτικών. Η ψήφος του καθενός μας είναι απαραίτητη γι αυτό.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί ανήκω στο μεσαίο χώρο και είμαι εναντίον των ιδεολογικών φανατισμών και δογματισμών καθώς και εναντίον της καπηλείας του εθνικισμού από τους τυχοδιώκτες της πολιτικής.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί θέλω, επί τέλους, λύσεις και όχι λόγια στα χρονίζοντα προβλήματα του περιβάλλοντος στην Ελλάδα.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί θέλω, επί τέλους, να εφαρμοσθεί αυστηρά ο νόμος εναντίον των καταπατητών και αυθαιρετούχων δηλαδή, σε τελική ανάλυση, εναντίον των κλεπτών της δημόσιας περιουσίας που ανήκει σε όλους μας. Όσοι πολιτικοί και όσα κόμματα , μέχρι σήμερα, τους χάιδεψαν ασκώντας πελατειακή/ρουσφετολογική πολιτική έκαναν, όπως λέει ο λαός μας ‘μνημόσυνα με ξένα κόλυβα’στην ίδια λογική της ικανοποίησης της κομματικής πελατείας με την υπερχρέωση του κρατικού προϋπολογισμού. Δυστυχώς μερικοί πολιτικοί και μερικά κόμματα δε γνωρίζουν άλλο τρόπο για να εξασφαλίσουν την ψήφο του κόσμου.!

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί πιστεύω ότι οι πράσινες πολιτικές , η αειφόρος ανάπτυξη και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι βασικό εργαλείο πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης, όπως δέχονται οι πάντες στον αναπτυγμένο κόσμο σήμερα.

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί έχω κουραστεί από όλους εκείνος που σφυρίζουν αδιάφορα και ενδιαφέρονται μόνο για την επικοινωνιακή τους εικόνα ενώ καταστρέφονται το ένα μετά το άλλο τα δάση της πατρίδας μας και μειώνονται δραματικά τα αποθέματα σε νερό και οξυγόνο, δηλ. τις πολυτιμότερες πλουτοπαραγωγικές πηγές μας. Είναι σχετικά σοκαριστικό ότι ουδείς πολιτικός υπεύθυνος παραιτήθηκε μετά τις τελευταίες πυρκαγιές στη Β.Α Αττική παρότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής υπό τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη ήδη το Μάιο του 2008 είχε εισηγηθεί,διακομματικά και ομόφωνα , μέτρα για την προστασία των δασών, φυσικά εις ώτα μη ακουόντων. Είναι ωσαύτως σοκαριστικά ότι για το ζήτημα αυτό καθώς και για εκείνο της SIEMENS σε διάστημα 1 ½ ώρας ερωτήσεων των δημοσιογράφων προς τον Πρωθυπουργό, στη διακαναλική συνέντευξή του προς τα ΜΜΕ την Κυριακή (6-9-09) στη ΔΕΘ δε διατυπώθηκε ούτε καν μια ερώτηση. Αλήθεια πόσο γρήγορα ξεχνάμε !

Ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί θέλω να διαψεύσω τα παπαγαλάκια του συστήματος που έχουν βαλθεί με ζήλο να δώσουν οξυγόνο στο δικομματισμό και έχουν ξεθάψει από τα αζήτητα το σκιάχτρο της ακυβερνησίας για να τρομάξουν τον κόσμο. Εντούτοις έρευνα της PUBLIC ISSUE για την Καθημερινή που πραγματοποιήθηκε την 3/9/09 δείχνει ότι η πλειονότητα των ερωτηθέντων ( 42 %) πιστεύει ότι καμία αυτοδύναμη κυβέρνηση ούτε της Ν.Δ. ούτε του ΠΑΣΟΚ είναι σε θέση να αντιμετωπίσει καλύτερα τη σημερινή κρίση. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, πάντως, έχουν διακηρύξει ότι , εφόσον μπουν στη Βουλή θα συνεργασθούν με το πρώτο κόμμα για σχηματισμό κυβέρνησης . Όχι απλώς για να είναι στην κυβέρνηση αλλά από πολιτικό ρεαλισμό, δηλ. για να βοηθήσουν στην κυβερνησιμότητα της χώρας και στην υιοθέτηση πολιτικών και μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος.

Τέλος ψηφίζω ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ γιατί είμαι ευαισθητοποιημένος πολίτης και δε θεωρώ τον εαυτό μου δεδομένο για κανένα. Είναι υποχρέωσή μου, πάντως, να παύσω να ιδιωτεύω και να μεμψιμοιρώ για τα κακώς κείμενα, και να τοποθετηθώ σε ζητήματα κρίσιμα για τον τόπο μου βάνοντας, εν ανάγκη, το συμφέρον του συνόλου πιο πάνω από το εγωιστικό δικό μου.

Για τα δάση Νο 10 (27-8-2009)

Αν κάτι είναι παρήγορο τις μαύρες αυτές μέρες μετά την τελευταία μεγάλη οικολογική καταστροφή στη Β.Α Αττική είναι η μεταστροφή, έστω και δειλή, στον τρόπο που αυτή αντιμετωπίζεται και από τους πολιτικούς και από τα ΜΜΕ.

Έτσι ενώ δεν έλειψε η απολύτως δικαιολογημένη κριτική εκ μέρους της Αντιπολίτευσης για τον τρόπο αντιμετώπισης της μεγάλης πυρκαγιάς από την Κυβέρνηση , αναπτύχθηκε αυτή τη φορά ένας γόνιμος προβληματισμός πάνω στη διαχρονικότητα του φαινομένου, μια διάθεση αυτοκριτικής ( αφού οι πάντες όσοι κυβέρνησαν την περίοδο της Μεταπολίτευση φέρουν σοβαρές ευθύνες γι αυτό) και το σπουδαιότερο δόθηκε έμφαση στο τί δέον γενέσθαι την περίφημη ‘επόμενη μέρα’ που είναι ήδη μαζί μας.

Από πλευράς τύπου εξάλλου , επί τέλους , ακούστηκε αυτό που πολλοί σκέφτονταν και λίγοι ξεστόμιζαν ότι δηλ. «δεν μπορεί να είμαστε αλληλέγγυοι με τους συμπολίτες μας που χτίζουν αυθαίρετα μέσα στο δάσος και μετά παραπονούνται για την κρατική αυθαιρεσία» ( Ε. Τριανταφύλλου, Καθημερινή 26-8-09). Δόθηκε επίσης αυτή τη φορά ίση αν όχι μεγαλύτερη έμφαση στην οικολογική καταστροφή και τις επιπτώσεις της πάνω στη ζωή και την υγεία όλων μας σε σχέση με τη ζημιά στις ανθρώπινες περιουσίες και το παραγωγικό ιστό της περιοχής, πράγματα βεβαίως διακριτά πλην αλληλένδετα.

Αυτό που σοκάρει,πάντως, είναι ότι παρά τις καταστροφές του 2007 (όταν από το σύνολο των καμένων δασών της Ευρώπης το 55% ήταν ελληνικά) δεν ελήφθησαν σοβαρά υπόψη , σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Επιτροπής Περιβάλλοντος βουλευτή κ. Κ. Μητσοτάκη, και πάλι ( μετά εκείνες της Ολομέλειας της Βουλής του 1993) ούτε οι εισηγήσεις περί του πρακτέου της Επιτροπής αυτής του Μαϊου 2008, που διατυπώθηκαν ακριβώς εν όψη και με γνώμονα την οδυνηρή εμπειρία του προηγούμενου έτους. Βρίσκεται δηλ. προφανώς και το πόρισμα αυτό όπως και εκείνο του 1993 θαμμένο κάπου σε κάποιο συρτάρι της Βουλής. Είναι απορίας άξιον ότι παρά την ολιγωρία αυτή, άμεση συνέπεια της οποίας ήταν και η καταστροφή που ζήσαμε προ ημερών, ουδείς κυβερνητικός πολιτικός υπεύθυνος ένιωσε την ανάγκη να απολογηθεί στον ελληνικό λαό και να παραιτηθεί.

Αυτό που είναι φανερό, τουλάχιστον καθόσον αφορά την περιβάλλουσα και γειτνιάζουσα με το Λεκανοπέδιο περιοχή, είναι ότι τοπικοί πολιτικοί παράγοντες,καταπατητές και κερδοσκόποι της γης σε αγαστή σύμπνοια με ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης και διεφθαρμένους εκπροσώπους της Κεντρικής Διοίκησης βυσοδομούν σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος κλέβοντας και καταστρέφοντας ανερυθρίαστα δημόσια γη και κάνοντας, όπως λέει ο λαός μας «μνημόσυνα με ξένα κόλυβα», εν προκειμένω τη ζωή και την υγεία του κοινωνικού συνόλου δηλ. όλων μας.

Είναι ηθικό και πολιτικό χρέος όλων των πολιτικών δυνάμεων επί τέλους να αφυπνισθούν και σταθούν απέναντι σ’αυτό το διαχρονικό σκάνδαλο, όχι μόνο με λόγια αλλά με πράξεις, θέτοντας τέρμα σ’αυτή την απολύτως απαράδεκτη κατάσταση που ντροπιάζει και εκθέτει τη χώρα μας στα μάτια όλου του πολιτισμένου κόσμου υποθηκεύοντας το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών μας . Η υπομονή του κόσμου βαίνει εξαντλούμενη. Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι γνωστό. Απουσιάζει, όμως , φαίνεται η πολιτική βούληση.

Για τη SIEMENS No3 (19 -8-2009) Δημοσιεύθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 1-9- 2009

Αν κάνει κανείς το λάθος να θέλει να καταλάβει την υπόθεση SIEMENS/ Χριστοφοράκος, καταλήγει, ίσως για να σώσει την πνευματική του ισορροπία, ότι οι Έλληνες έχουμε ... φλέγμα και οι Γερμανοί πολύ χιούμορ. Αλήθεια τί άλλο να πει κανείς βλέποντας τα δύο μεγάλα κόμματά μας να προσπαθούν να την εξορθολογίσουν και να μας πείσουν, το ένα σε σχέση με το άλλο, ότι φταίνε λιγότερο ή και καθόλου.

Έτσι, αφού είχαμε τον κυρίως υπεύθυνο στα χέρια μας και μπορούσαμε να εξαντλήσουμε όλη μας την αυστηρότητα, αυτός, ... χωρίς να μας λυπηθεί, μας ξέφυγε και διαπραγματευόμαστε τώρα την αυστηρότητά μας αυτή με τους Γερμανούς, εφόσον έχει διπλή υπηκοότητα. Αυτά βεβαίως αφού δεν επεδείχθη κανείς ιδιαίτερος ζήλος από πλευράς μας όταν ο κατηγορούμενος ήταν εδώ και τα πράγματα απείρως ευκολότερα. Τώρα αντιθέτως , αν οι Γερμανοί , που φρόντισαν να του εξασφαλίσουν ουσιαστική ατιμωρησία, μας κάνουν τη μεγάλη καλοσύνη και τον στείλουν πίσω στην Ελλάδα, διερωτάται κανείς το γιατί ; Μήπως του έλειψε η χώρα μας και θέλει να πάρει λίγο καθαρό αέρα ;

Ο γερμανοσπουδαγμένος και με σημαντικές διακρίσεις στη χώρα του Γκαίτε κ. Χριστοφοράκος, που δούλευε για και προωθούσε γερμανικά συμφέροντα, –ας μη το ξεχνάμε- φαίνεται να το διασκεδάζει και οι δικηγόροι του παίζουν τίρα-μόλα, αφού πρώτα εκτοξεύουν απειλές για αποκαλύψεις εις βάρος των ελληνικών κομμάτων που δωροδόκησε ο πελάτης τους, και μετά ‘κάνουν κοινώς το κορόιδο’.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, σε δελτίο ειδήσεων των 08.00 μ.μ. χθες με αφόρητη επαρχιωτική ελαφρότητα ακούστηκε το αμίμητο « η Ελλάδα δεν είναι Ουγκάντα είναι ευρωπαϊκή χώρα». Διερωτώμαι ειλικρινά τί φταίει η συμπαθής και όμορφη αυτή αφρικανική χώρα, γνωστή και ως πέρλα της Αφρικής, τη στιγμή μάλιστα που μια άλλη αφρικανική χώρα, η Νιγηρία, θα έπρεπε να μας είναι υπόδειγμα για το σύντομο και αποτελεσματικό τρόπο που χειρίσθηκε το δικό της σκάνδαλο SIEMENS.