Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Για τη (λαθρομετανάστευση) Νο 1 (11-05-2009)

Δύσκολα μπορεί κανείς να προσπεράσει και ν’ αφήσει ασχολίαστο το εξαιρετικά εμπεριστατωμένο και εύστοχο άρθρο του κ. Σ. Λυγερού για τη λαθρομετανάστευση στη χθεσινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής (10-05-2009) , παρά το κλίμα πόλωσης του πολιτικού λόγου καθ’οδό προς τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου.

Είναι όντως εφιαλτικά και τα νούμερα και οι προοπτικές που εκτίθενται εκεί και επιβεβαιώνουν τις εντυπώσεις που κανείς προσλαμβάνει περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας. Χαρακτηριστικά λέγεται ότι οι γειτονιές κάτω από την Ομόνοια κατοικούνται ήδη κατά 70% από αλλοδαπούς.

Και όσον αφορά στις χώρες προέλευσης της Αφρικής και Μ. Ανατολής με τα γνωστά προβλήματα υπανάπτυξης , πολιτικής αστάθειας και συγκρούσεων θα μπορούσε κανείς ν΄αντιληφθεί τις δυσκολίες επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών που προέρχονται από τις περιοχές αυτές

Η γειτονική φίλη και σύμμαχος Τουρκία, όμως, που φιλοδοξεί να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας είναι απολύτως απαράδεκτο να προωθεί προς την Ελλάδα εδώ και χρόνια κύματα εξαθλιωμένων μαζών λαθρομεταναστών και στη συνέχεια, παρά την ύπαρξη σχετικής συμφωνίας, να μη τους δέχεται πίσω , ως έχει υποχρέωση.

Η πολιτική της Άγκυρας είναι προφανής και δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός περί τα διεθνή για να την καταλάβει. Εκείνο που εκφράζεται συνήθως ως φόβος ότι δηλ. στην περίπτωση εισόδου της στην ΕΕ θα εξαγάγει το περισσεύον δημογραφικό της δυναμικό στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, η γείτων χώρα το πραγματοποιεί ούτως ή άλλως στο πλαίσιο ενός σχεδίου ‘στρατηγικής έντασης’ που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τους μακροχρόνιους στόχους του. Όπως κατάφερε , επωφελούμενη των δικών μας αδυναμιών , να προσεταιρισθεί με βάση τη θρησκεία τους Πομάκους και του Τσιγγάνους στη Θράκη με τον ίδιο τρόπο και την ίδια μέθοδο θα επιδιώξει στο μέλλον, μέσα από την όσμωση, την ομογενοποίηση όλων των μουσουλμάνων της Ελλάδος για να εμφανισθεί στη συνέχεια, μολονότι λαϊκό καθεστώς, στα μάτια της Ευρώπης και του κόσμου ως ο προστάτης τους . Το κεμαλικό καθεστώς μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους αντιφάσεις και έχει πρόσφατα δώσει σχετικά δείγματα γραφής με τους Τούρκους της Γερμανίας.

Το ψευτοδίλημμα που παρατηρούμε συχνά στο δημόσιο λόγο στη χώρα μας ανάμεσα σε μια «αριστερή προοδευτική» προσέγγιση και μια « δεξιά ρατσιστική» αντιμετώπιση του προβλήματος των λαθρομεταναστών είναι υπεραπλουστευτικό και δεν οδηγεί πουθενά. Αντίθετα είναι υποπροϊόν της στρατηγικής έντασης και της τακτικής διαίρει και βασίλευε της Άγκυρας. Γι αυτό συμφωνώ με τον κ. Λυγερό ότι στην τελευταία πρέπει να γίνει απολύτως σαφές ότι, όσο ακολουθεί την πολιτική αυτή, η στάση της Ελλάδος στην ενταξιακή της πορεία κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι πρέπει επίσης να καταλάβουν το μέγεθος και τη σημασία του προβλήματος για τη χώρα μας λόγω και της γεωγραφικής της θέσης και των δημογραφικών συσχετισμών. Όσο κι αν θα τόνιζε κανείς τη σοβαρότητά του δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί υπερβολικός. Φθάνει να δει τη γειτονική Ιταλία και τα μέτρα που παίρνει για το πρόβλημα αυτό, μολονότι ο πληθυσμός της είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της Ελλάδος και ο αριθμός των λαθρομεταναστών που επιχειρούν να μπουν εκεί πολύ μικρότερος .

Όταν η Ιαπωνία, χώρα 125 εκατομμυρίων ψυχών, στην οποία ο υπογράφων θήτευσε ως Πρέσβης μεταξύ 1998 και 2002, ανησυχεί για την ενσωμάτωση μιας χούφτας 500.000 Κορεατών, κάθε δικός μας εφησυχασμός αποτελεί επιεικώς πράξη εθνικής ανευθυνότητας για το μέλλον αυτού του τόπου και την επιβίωση αυτού του λαού.

Αν στους Σελτζούκους και τους Οθωμανούς Τούρκους πήρε πεντακόσια περίπου χρόνια ( από τη μάχη του Ματζικέρτ το 1071 μέχρι την πτώση της Κων/λης το 1453 ) να εξισλαμίσουν πρώτα μεθοδικά και να εκτουρκίσουν στη συνέχεια τη Μικρά Ασία με προπομπούς αλλεπάλληλα μαζικά κύματα νομάδων Τουρκομάνων (σχετ. Βλ. Σπ. Βρυώνη, Η παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού 11ος -15ος αιώνας , Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης) μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι στη σύγχρονη Τουρκία, με δεδομένους τους σημερινούς δημογραφικούς συσχετισμούς και τη μέθοδο της λαθρομετανάστευσης, θα χρειασθεί για να κάνει το ίδιο στην κυρίως Ελλάδα πολύ λιγότερος χρόνος.

ΤΕΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου