Επιστρέφοντας από ολιγοήμερες διακοπές στη Μεσσηνιακή Μάνη, όπου βρίσκεται η ιδιαίτερη πατρίδα μου ( Δημ. Διαμέρισμα Αγίου Νίκωνος Δήμου Λεύκτρου), θα ήθελα να σας κάνω κοινωνό ενός προβλήματος που πιστεύω ότι υπάρχει και αλλού και ίσως να ήταν χρήσιμο για τον κ. Υπουργό Εσωτερικών να το γνωρίζει.
Διάχυτη, λοιπόν, ήταν η πεποίθηση των ολίγων μονίμων κατοίκων και των πολλών θερινών επισκεπτών του Διαμερίσματος αυτού ότι όσο χρήσιμη, λειτουργική και επιβαλλόμενη ήταν η μεταρρύθμιση του Καποδίστρια Ι,( με την οποία η πρώην ομώνυμη Κοινότητα υπήχθη στο Δήμο Λεύκτρου με πρωτεύουσα την Καρδαμύλη), τόσο περιττή, αναποτελεσματική και επικίνδυνη θα ήταν η υπαγωγή της, στα πλαίσια ενός Καποδίστρια ΙΙ, στο Δήμο Καλαμάτας.
Πέραν της αναπόφευκτης σύγχυσης και επικάλυψης ενός τέτοιου μεγα- Δήμου με το Νομό Μεσσηνίας, διερωτάται κανείς πώς θα εξυπηρετούνταν από μια τέτοια γιγάντωση τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της πόλης της Καλαμάτας και των δύο Δήμων Της Μεσσηνιακής Μάνης ( Λεύκτρου και Αβίας) που θα απορροφούσε. Αντίθετα, λογική και λειτουργική φαίνεται η ιδέα της συνένωσης σε ένα των δύο αυτών γειτονικών και σχετικά μικρών Δήμων. Ασφαλώς το Υπουργείο Εσωτερικών θα έχει τους λόγους του για τη μεταρρύθμιση αυτή καλό όμως θα ήταν να γνωρίζει και πώς αισθάνονται οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και τι δουλεύει στην πράξη και τι όχι. Έτσι το μεγάλωμα μια διοικητικής οντότητας, ενώ γενικώς φαίνεται και είναι καλό, από ένα σημείο και πέρα γίνεται μειονέκτημα.
Ελπίζω οι ανωτέρω απλές σκέψεις να έχουν κάποια χρησιμότητα και ωφέλεια για τους αρμοδίους αν λειτουργήσουν προληπτικά και αποτρέψουν μια μεταρρύθμιση που θα μπορούσε, στη συγκεκριμένη και άλλες παρεμφερείς περιπτώσεις σε άλλα μέρη της Ελλάδος, να οδηγήσει στο αντίθετο του επιδιωκόμενου αποτελέσματος.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου